Pater Karel vatte deze tocht aan met 13 jongeren en 2 jongerenbegeleiders. Als geen ander is hij thuis in dit pittoreske landschap van de wijnbouwers in Bourgondië. Al tijdens de eerste dag had hij een picknickplaats gevonden waar wij te gast waren bij een koppel hoogbejaarde boeren op rust. Eén van hun kinderen was zelfs vanuit Zwitserland naar huis gekomen om te helpen onze lunchstop in prima goede banen te leiden. Onderweg naar de abdij van Cluny werden de jongeren reeds op 5 km van de verblijfplaats gedropt. Te voet daalden zij af naar Cluny met een opdracht om elkaar wat te leren kennen, al stappens door dit stukje natuurgebied: de Morvan. Dit komt van het Keltische Mar (zwart) en Vand (gebergte) en is een bergachtig gebied, dat sinds 1970 de status kreeg van regionaal natuurpark. Tijdens de avondbezinning deelden men wat pelgrimeren betekent voor elk van hen.
De volgende dag stond een dagtocht rond de rots La roche Solutré op het programma, een stevige kuitenbijter, maar klimmen werd beloond met een prachtig panoramisch zicht. Geen betere plaats dan daar, boven op die berg, om het Taborg verhaal te horen toelichten door pater Karel. Quasi lijfelijk voelden we aan wat de apostelen op die berg moeten ervaren hebben. Wij werden uitgenodigd stil te staan bij onze Taborg ervaringen en deelden dit met elkaar tijdens de avondbezinning. Taizé was de volgende dagtocht. Daar gingen de jongeren andere jongeren gaan interviewen over wat Taizé voor hen concreet betekende.
Halfweg de tocht werd het tijd te verhuizen naar onze tweede verblijfplaats in Nuits Saint Georges. Onderweg stopten wij in de abdij van Cîteaux om er de mis met de paters mee te volgen. Na een picknick in “restaurant Belle air” (is gewoon eten in open lucht dus…) werden we afgezet in de wijngaarden ter hoogte van Clos de Vougeot. Na wat historische weetjes over de rol van deze oude Norbertijnen abdij voor de wijnbouw ging het te voet verder naar de slaapplaats. Het was méér dan warm, vandaar dat fris water bij aankomst zeer welkom was. De volgende dat stond het topmoment van de bedevaart op het menu: een solotocht van een goede 15 km met halfweg een gesprek met pater Karel. Jammer dat het die dag net een regendag werd, maar iedereen kwam goed, al dan niet “ergens” opgehaald met de auto, thuis.
Tot slot vertrokken naar onze eindbestemming: Vézelay! Het is steeds een magisch moment wanneer wij in stilte de weg naar boven naar de basiliek Sainte Marie-Madeleine stappen en wat een voldoening eens boven aan het eindpunt van onze pelgrimstocht gekomen te zijn! Nieuw was deze keer de stiltewake ’s morgens in het oratorium (een soort huiskapel) van onze verblijfplaats en de tocht in alle vroegte naar de basiliek om de zonsopgang mee te maken.
Halfweg de tocht werd het tijd te verhuizen naar onze tweede verblijfplaats in Nuits Saint Georges. Onderweg stopten wij in de abdij van Cîteaux om er de mis met de paters mee te volgen. Na een picknick in “restaurant Belle air” (is gewoon eten in open lucht dus…) werden we afgezet in de wijngaarden ter hoogte van Clos de Vougeot. Na wat historische weetjes over de rol van deze oude Norbertijnen abdij voor de wijnbouw ging het te voet verder naar de slaapplaats. Het was méér dan warm, vandaar dat fris water bij aankomst zeer welkom was. De volgende dat stond het topmoment van de bedevaart op het menu: een solotocht van een goede 15 km met halfweg een gesprek met pater Karel. Jammer dat het die dag net een regendag werd, maar iedereen kwam goed, al dan niet “ergens” opgehaald met de auto, thuis.
Tot slot vertrokken naar onze eindbestemming: Vézelay! Het is steeds een magisch moment wanneer wij in stilte de weg naar boven naar de basiliek Sainte Marie-Madeleine stappen en wat een voldoening eens boven aan het eindpunt van onze pelgrimstocht gekomen te zijn! Nieuw was deze keer de stiltewake ’s morgens in het oratorium (een soort huiskapel) van onze verblijfplaats en de tocht in alle vroegte naar de basiliek om de zonsopgang mee te maken.
Naast het spirituele, pelgrimerende, mochten wij ook de Bourgondische gastvrijheid ervaren! Een wijnboer waar wij ’s middags lunchten stond er op ons van zijn wijn te laten proeven. Tevens vond hij het veel te warm voor ons om nog te stappen en voerde hij en zijn zoon ons met de jeeps terug naar waar de auto’s stonden. Op een avond kregen we een BBQ bij een goed bevriende wijnboer. Wij mochten ook van zijn zwembad gebruik maken en ja… de eerste die met pij en al een frisse duik nam, na een klein duwtje van een medepelgrim, was onze pater Karel. Op een ochtend kregen wij een wijn degustaties in de overweldigende kelders van onze verblijfplaats in Nuit Saintes Georges. Indrukwekkend! En lekker! Wat een gastvrijheid.